vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wandeling met broeder Lucas
Diepte gesprek waarin stilte
ons een weldaad doet
zo verlaten we de kloostertuin
je kunt goed zwijgen zegt hij
dat is een kunst, van God gegeven
als we stil zijn
is er een wacht voor de mond
want soms in ons spreken
praten we onze mond voorbij
hoor toch eens zegt hij
alles spreekt voor zich
bloemen, vogels, wolken
laten wij ze niet in de rede vallen
we geven hen het laatste woord
zo zwijgen we verder allebei
Ingezonden door
Geplaatst op
17-10-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
RetraiteReacties op ‘Wandeling met broeder Lucas’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!