vorige gedicht
vorige gedicht
Het huis waarin ze dromen
ik kijk naar ze en
voel dat ze het weten
als ik het vraag wil ik het
antwoord al meteen vergeten
dan lachen ze en
zeggen ben je mal
gillend schreeuw ik nee
want dat woord ken ik al
in gezichten lees ik
vaak mijn verdere leven
weet mezelf niet meer zeker
omdat ik nooit een spiegel zie
ik hoor aan stemmen
in mijn hoofd hoe ik me
moet gedragen alleen
ze stellen mij nooit vragen
ze sissen eisen
om gelijk te krijgen
maken ruzie wie er
nu de baas moet blijven
ben het huis
waarin ze dromen
ik word gek omdat ze me
steeds verder uit gaan wonen
Ingezonden door
Geplaatst op
17-10-2009
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hoofd Schozifreen StemmenReacties op ‘Het huis waarin ze dromen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!