vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kristallen klanken
een kelk
vol
brekend licht
het glas
brak
rode scherven
de wijn
verviel
zijn goede jaar
in plassen
roze
op het marmer
gerinkel
van
kristallen klanken
dat traag
zijn melodie
verloor
decor
bloost diep
beschuldiging
de schitter
dooft al tot
herinnering
Reacties op ‘Kristallen klanken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!