vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen met mijn verdriet...
Ik sta buiten in de regen.
van buiten af kijk ik door het raam.
binnen zie ik mijn ouders
ze hebben ruzie...
ik kan elk woord verstaan.
er word geschreeuwd en gescholden.
ik draai me om,
ik wil het niet horen.
druppeltjes regen vallen
door mijn haren.
druppeltjes pijn vallen
over mijn wang.
ik wil dit niet,
ik ben zo bang.
niemand die mij hoort.
niemand die mij ziet.
ik ben alleen op de wereld,
samen met mijn verdriet!
Reacties op ‘Alleen met mijn verdriet...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!