Vader

Ooit lang geleden, het leven lag aan mijn voeten
Zorgeloze dagen,weken,maanden en jaren

Er was een mooi warm gezinnetje
Opeens viel het uit een, Plots voor mij...
Voor moeder een lang gevecht, een gevecht waarin alles is gegeven

Hoop,geloof in een man die toch niet zo mooi was als hij leek
Hij kon zichzelf niet bedwingen, Hij moest zichzelf vergrijpen
aan dingen, waar je met je gedachten niet bij kunt

verraden,gekwetst en vooral vol ongeloof.
probeer je een nieuw leven op te bouwen, zonder deze 'man'

vader, dat woord al jaren niet uitgesproken.
Het komt er niet uit, hij heeft me verraden...
Kinderen, daar doe je toch alles voor
Die zijn je leven, je ziel, je hart

maar nee deze man.. een zieke geest..
deze man is mijn vader, bij het idee lopen de rillingen over mijn lijf

deze man is niets, niets van mij,niets van mijn leven