vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik ben mezelf
Verdriet is net als een masker.
Met tranen en verdriet.
Ik pak miljoenen emmers.
En zet een vleugje verdriet.
miljoenen emmers later.
Zit ik nog steeds vol verdriet
Telkens een emmer vol met tranen.
Misshien moet ik de straat maar verlaten.
Niks kan en niks helpt.
Mijn enige geneesmiddel...
Dat ben jij.
Reacties op ‘Ik ben mezelf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!