Helemaal alleen
ik kijk uit het raam en ik zie de druppels
ik kijk uit het raam en ik voel de druppels
ik kijk uit raam en ik proef de druppels
ik kijk uit het raam en ik hoor de druppels
ik kijk uit het raam en ik ruik de druppels
alles met de druppels, maar de zon schijnt
maar de druppels zijn niet buiten van de regen
het zijn de druppels van verdriet in mijn hart
ik wil het er uit persen, maar ik geef me niet gewonnen
als ik dat doe, geef ik jou wat je wou
en waarom zou ik? je verdient het niet
ik was trouw, maar jij had een ander
eigenlijk wist ik het al, maar ik wou het niet geloven
het is beter als je gaat, want het wordt van kwaad tot erger. zometeen laten die druppels van verdriet zichzelf toch nog gaan, en zoals ik zei, dat verdien je niet
maar nu het afscheid echt nadert, word het toch steeds moeilijker ze binnen te houden,
maar nu jij mij kust,
gaan de druppels van verdriet nu toch over mijn wangen stromen
Ingezonden door
Geplaatst op
08-11-2009
Over dit gedicht
...
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Arm Verdrietig ZieligReacties op ‘Helemaal alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!