1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Engelen

Zittend in de duinen.
met uitzicht op de zee.
met een zucht blaas in mijn adem uit.
't zit even niet mee.

Verslavend aan snijden.
denk ik aan het bloed.
alsof mijn hand er naar toe lijd.
alsof het snijden moet.

Ik kan mezelf niet uiten.
alle gevoelens kroppen op.
het heeft gewoon geen zin.
het liefst zet ik mijn leven stop.

Maar ik heb het lef niet.
en blijf maar stralen.
alsof er niets aan de hand is.
en toch blijf ik balen.

Een twee strijd in mijn hoofd.
ja nee, ja nee.
kon ik maar zweven.
zwevend met de engelen mee.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Voor Automutilanten

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Duinen Engelen Snijden Zee

Reacties op ‘Engelen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Engelen