1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Zoveel verdriet

Er was een moeder die maar één oog had. Haar zoon had echt een hekel aan haar, omdat ze
altijd voor schut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op
de school waar de zoon op zat. Op een dag kwam ze de les binnen en vroeg zijn
leraar of haar zoon wel zijn best deed in de les. Haar zoon schaamde zich dood. Hoe durfde ze>
mijn klas binnen te komen? De zoon deed alsof hij haar niet kende en keek haar aan
met haat in zijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot de zoon te pesten.
HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde de zoon zich gepest en
had de zoon graag levend begraven willen worden. Hij wou zijn moeder graag dood
hebben.
Toen hij thuis kwam begon hij boos te schreeuwen, Val dood, door jou
word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug
en hij twijfelde niet met zijn woorden, omdat hij heel erg boos was.
Geen één seconde had hij na gedacht hoe ze zich voelde door zijn harde praatjes. Op
school deed hij zijn best en hij had zijn besluit genomen om in Amsterdam te
gaan studeren. Na dat hij zijn diploma had behaald is hij gaan trouwen en
kreeg hij kinderen. hij leefde heel erg gelukkig met zijn vrouw en zijn
kinderen. Op een dag belde zijn moeder aan zijn deur. zijn kind deed de deur
open en was geschrokken van zijn moeders der uiterlijk. Het was ongeveer 10
jaar dat hij haar niet had gezien en gesproken. Hij was boos geworden en
stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je
ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het
verkeerde adres gekomen en ze liep weg. Maanden later werd hij op een dag
wakker van zijn slaap midden in de nacht.
Hij droomde over zijn moeder.
Hij had besloten om weer naar zijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met zijn
moeder gaat. Hij kwam aan hij belde maar niemand deed de deur open. De
buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan hem wie hij was, want
ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde hem dat zijn moeder
overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.
Er stond het volgende:


Mijn lieve zoon.
Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou
moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en
omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en
zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat.
Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden
wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen
en dat jouw kinderen bang werden door
mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij
nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader
was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder
kon het niet hebben dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou
mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij
en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met veel liefde voor jou mijn zoon. Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven. ...

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Het is een heel lang gedicht maar het is heel erg mooi je moet het echt lezen.

Geef uw waardering

Op basis van 13 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Liefde

Reacties op ‘Zoveel verdriet’

  • Mooi verhaal!

    Hans - 12-01-2012 om 13:27

  • zoveel verdriet, hoeveel kan een mens aan, totdat je ziek wordt van verdriet, en je komt te overlijden.dat kan allemaal. En dan laat je een bericht achter, en laat je lezen hoeveel liefde je hebt gegeven, tot aan het oog van jezelf. Kan alleen maar hopen, dat hij met dat oog van zijn moeder, een andere blik op het leven zal geven wat hij nu lijd, en ik kan me alleen maar voorstellen dat is VERDRIET toch.

    Bea Dorrestein - 29-05-2012 om 15:57

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Zoveel verdriet