vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Huis van verloren dromen.
Omgeven door hoge muren
van het onbewogen zijn
vensters lijken ogen
die nooit sluiten
Weerkaatsen geen zonlicht
ontnemen ieder zicht
Verborgen verval
van verloren jaren
vloeren zuchten gelaten
onder het flauwste gewicht
De muren vormen
menselijke schaduwen
van vergeten zijn
Grillige gedaantes
die zoeken in verloren pijn
Neem de vlucht
weg van de geur
van dood en verderf
Sluit de deuren
laat de herinnering
voor wie ze waren
door de doden nagelaten.
===============
Reacties op ‘Huis van verloren dromen.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!