vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen
Tranen vallen
Mijn pijn neem ik mee
langzaam loop ik naar de zee
ik blijf daar staan
aan het strand
ineens pakt iemand mijn hand
tranen vallen
verdriet sloopt mij
ik voel me niet vrij
Jij knijpt in mijn hand
en zegt het komt wel goed
maar niemand brengt me nu goede moed
Tranen vallen
gedachten spoken door mijn hoofd
niemand die mij geloofd
je slaat een arm om me heen
en zegt je komt wel weer op de been
maar ik wil even niets zeggen
tranen vallen
alles doet me pijn
het enige wat ik wil is in jouw armen zijn
ik wil even huilen
even bij jou zijn
dat vind ik zo fijn
Reacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!