vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onrust
verloren
is het gevecht dat
langdurig uit psychose
bestond
jij je andere ik
met trillende handen
trappelende voeten
en een lege blik
dwalende ogen
altijd haast
een stokkende
adem
die al het leven
uit je blaast.
Ingezonden door
Geplaatst op
12-12-2007
Over dit gedicht
verloren gevecht
Geef uw waardering
Op basis van 33 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dwangmatig Haast PsychoseReacties op ‘Onrust’
-
Ik word er verdrietig van, mooi omschreven toch doorgaan en blijven leven
marina - 25-07-2011 om 08:58