vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bewegingsdood
een schreeuw om aandacht
een kreet in nood
stil zat ze daarin de hoek,
wachtend op de dood
neem me mee, is wat ze vroeg
op een koude winterdag
al het dierbaars was verdwenen
de kleuren, het leven, haar neppe lach
het duister overwon
ze nam een laatste zucht
langzaam stopte haar hart met kloppen
het enige wat nog bewoog, was de lucht..
Een vogel vloog voorbij
teken van leven
Reacties op ‘Bewegingsdood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!