vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een liefdeskind te baren
ik was verblind
en dacht met jou
een liefdeskind te baren
je lichaam zag gevaren
en was gekneusd door een
onheus ervaren in je jeugd
behoedzaam zochten wij
naar wegen waarop we steun
en warmte konden geven
we koesterden ontluikend
leven en spraken in de uren
van de slechtste dagen met elkaar
jij wilt niet meer en
kiest om weer alleen te gaan
geen ballast meer uit je verleden
ik hoor niet bij dat schuldgevoel
dat knaagt en je steeds bijt
je angsten komen uit die andere tijd
ontken niet wat er is geweest
sluit af waar je aan hebt geleden
maar wees heel zuinig op het heden
Ingezonden door
Geplaatst op
16-12-2009
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jeugdtrauma Liefde PassieReacties op ‘Een liefdeskind te baren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!