De ware

Uren, dagen, maanden, jaren
Heb ik uit mijn raampjes zitten staren
Ik zat te wachten op de ware
Er is zoveel gebeurd, zoveel in het verleden
Ik doorstond zoveel moeilijkheden
Het veroorzaakte diepe sneden
En ik wist nooit waarom ze het deden
Ik dacht dat ik niks waard was
Haat is wat ik in mijn ogen las
Ik was breekbaarder dan glas
Want elke keer opnieuw, dat ik in de spiegel keek
Zag ik hoe ik opnieuw in mijn pijn bezweek
En elke dag lachte ik weer fake
Ik deed alsof ik vrolijk was, ik zat mezelf te bedriegen
Ik was tegen mezelf aan het liegen
Om de waarheid te verliezen
En elke dag opnieuw, keek ik uit het raam
Ik keek in de spiegel naar mijn lichaam
Een besefte het; ik was eenzaam
Nog steeds wachtte ik op mijn ware
Mijn engel hier op aarde
Iemand van onschatbare waarde
Met de hoop al in mijn schoenen gezakt
Uitgeput, vernederd,verzwakt
Al had ik maar dat oogcontact...
Tot ik een keer de moed nam
En ik eens in beweging kwam
Voelde ik hoe je mijn adem ontnam
Ik wist het nog niet zeker
Ik was zo onzeker
Kon jij dit gevoel verbreken
Ik had hier zolang naar uitgekeken
Het leek te mooi om waar te zijn
Een remedie voor al mijn pijn
Na regen felle zonneschijn
Maar jij was echt
Eindelijk een eind aan dit gevecht
We waren samen één
Ik voelde me nooit meer alleen
En als ik in je armen lag, wilde ik nergens meer heen
Tot het moment moest komen
Waar ik nooit van zou kunnen dromen
Toch moest het mij overkomen
Je slipte weg uit mijn zicht
Met je rug naar mij gericht
Nu mis ik je gezicht
Nu mis ik de tijd van ons samen
En nu zit ik weer voor mijn ramen
Uren,dagen,maanden,jaren
Te wachten op mijn ware.