Weggevlogen
Ik voelde me al even vreemd, in mijn buik een gevoel van leven,
Eerst even afgewacht maar al snel wordt duidelijk welk geschenk ons is gegeven.
De test positief en de lucht kleurt roze met blauw,
Het kan nu niet meer missen, wij verwachten jou.
Eerst weer even schrikken, het was ook niet gepland,
Maar aan dit goede gevoel, waren we opnieuw heel snel gewend.
Met zn tweeën genieten, dolgelukkig samen,
Nog 7 maandjes wachten, we hadden zelfs al kindernamen.
Wekenlang was het duidelijk, jij zou eraan komen,
Helaas moest er toch weer iets zijn, wat het zou dwarsbomen.
Ineens erg veel pijn maar toch blijven we geloven,
Maar na een tijdje wordt al die hoop uit ons leven weggezogen.
Wat nu rest is ontzettend veel verdriet,
Een vreselijk gevoel van leegte, wat je bij ons achterliet.
Ons intense geluk maakt plaats voor een gevoel van pijn.
We weten niet waarom, maar opnieuw mocht het blijkbaar niet zo zijn.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
10-01-2010
Over dit gedicht
Mijn partner en ik hebben onlangs een intens verdriet ervaren. Omdat ons kleintje niet meer in ons midden is heb ik een gedicht over hem geschreven. Wij zullen hem immers nooit vergeten
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Baby VerdrietReacties op ‘Weggevlogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!