omdat tranen nooit genoeg zijn

het blijft maar terugkomen
het geluid van jou moeten missen
zelfs de doodste stilte is luid
ik kan niet door deze storm breken
des te dieper ik zink
des te meer ik je los moet laten
en de tijd die voorbij vliegt
terwijl ik vast zit
ik hoor het overal
alsof het me op de hielen zit
het wil me niet loslaten
geen weg die me kan redden
waarom laat ik je niet los
ik breek de muren niet
om je ze te zien instorten
maar om iets anders te breken dan mn eigen hart...