1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Rouwgedicht

Verdriet, ach verdriet,
ik dacht écht dat ik je kende
sinds jij jezelf
in sombere schaduwlijnen uittekende
op de muren van mijn hart.
Maar het is nu pas, nu dat ik -
de tranen uit mijn ogen vegend,
mijn eigen stem hoor breken,
als was ze slechts van dun geblazen glas -
besef dat je die muren
nog donkerder kan bekleden
met dit rouwend zwart!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Rouw Rouwgedichten Verdriet

Reacties op ‘Rouwgedicht’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Rouwgedicht