Drijfzand
Ik zit vast.
Ik kan niet verder.
Schreeuwend om hulp.
Steeds dieper.
Ik zie iemand in de verte.
Met me laatste beetje kracht,
Roep en schreeuw ik.
De persoon in de verte komt dichterbij.
Maar als ze mij ziet.
Draait ze zich om en gaat weg.
Tranen stromen.
Moeilijk ademhalend.
Nog maar even.
Of ik er ben er niet meer.
Alles wordt wazig.
Alles draait.
Dan zie ik een hand.
Ik probeer de hand te pakken
met me laatste beetje kracht.
Ik wordt aan de kant gehesen.
en zie jou.
Je geeft me een knuffel en zegt alles komt goed.
Alles werd zwart.
De naarste dromen komen voorbij.
Ik open me ogen.
En jij zit naast me bed.
Jij bent er altijd voor mij.
Bedankt me maat!
Reacties op ‘Drijfzand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!