1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oplichtend in het zwart
het hete geel
glooit afgrond
oplichtend in het zwart
schemer drukt
de warmte dieper
eenzaam in het hart
tast met vingers
naar het duister
blinder dan de nacht
pakt en zal niet
kijken omdat zonlicht
nooit de avond wacht
morgen bloeit
het rotten in het
sterven van vandaag
laat de uren
gaan lange dagen
doden langzaamaan
Reacties op ‘Oplichtend in het zwart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!