vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
bang
ik ben erg bang
niemand durf ik te vertrouwen
kruipt weg in een hoekje van de gang
maar wil graag een nieuw leven opbouwen
ik heb een lach
die ik opzet als er anderen zijn
omdat ik niet huilen mag
waar ander bij zijn
ik voel me erg alleen
omdat ik niet kan praten
want vroeger waren mensen gemeen
en nu kan ik het vermijden niet laten
ik wil vechten
wie helpt me met de strijd
maar ik durft me niet te hechten
omdat ik bang ben voor de pijn.
ik heb hoop
hoop op een goed leven
maar zit erg in de knoop
hoop dat iemand mij iets goeds kan geven
Reacties op ‘bang’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!