Emotie van...
Snik snik, is wat ik hoor.
Je zit in een hoekje heb ik nu pas door,
wat ik me afvraag is waarom?
Ik vraag het voorzichtig aan je het enigste wat je zegt : Ga weg,Daarom!
Rustig loop ik van het gebeuren weg..
Zal ik terug gaan en dan mijn arm om haar heen leg?
Zeggen dat het goed komt,maar zelf al weet van niet?
Nee, niet liegen over wat je van tevoren aankomen ziet..
Later die avond ging ik naar je toe.. ,
je deed de deur niet open hoe hard ik ook riep.
Volgende morgen school..
Ik stond voor je deur.. ze zeiden haar kamer is leeg ze is er niet.
Me hoofd bonkt, de woorden: Waarom,waarheen, HOE schieten door me heen..
Waar je bent weet ik nog steeds niet,maar een vriendin zoals jij was er geen 1!!
Ingezonden door
Geplaatst op
30-01-2010
Over dit gedicht
Ik zou zeggen: lees het gedicht..
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Huilen Vriendschap WeglopenReacties op ‘Emotie van...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!