vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De donkere kant
je speelt heimwee
legenden vonken
in de vlammen
ogen dansen in het
vuur de schaduwen van
half ontblote mannen
akkoorden schreeuwen
van hun strijd, de pijn
die ze hebben geleden
het is de donkere
kant van het verleden
weerklinkend in verdriet
lage tonen zeggen niet
waarvoor er is gebeden
hoeveel de kinderen leden
snaren resoneren onderdrukking
in de klankkast breekt verzet
winnaars worden aan de kant gezet
een volle hand speelt al victorie
het vuur laait heftig op ontblote lijven
hangen nu een andere vijand in de strop
Reacties op ‘De donkere kant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!