vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Doolhof vol vragen
Ik ben een klein meisje in een grote wereld.
De grote mensen om mij heen begrijpen mij niet.
Ze snappen niet wat ik doormaak en doen alsof het niks voorstelt.
Nachten gaan voorbij, maar slapen doe ik niet.
Ik lig alleen maar te denken aan iemand die ik mis.
Dat ben jij en zonder de gedachte aan jou zou de wereld nog onbegrijpelijker worden.
Dus blijf bij mij om me de weg te wijzen in dit doolhof van vragen die ik niet kan beantwoorden.
Samen met jou, hand in hand, beantwoorden we de vragen.
De wereld zal helder worden.
Maar ik denk dat deze wens bij een wens blijven zal...
Reacties op ‘Doolhof vol vragen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!