vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vuurpijl
Als een magistrale vuurpijl
Stijg je op in mijn hart
En met een vreugdevolle explosie
Verlicht je de hemel van mijn bestaan
Je kleuren weerkaatsen
Op de daken van mijn huizen
En mijn roodgekleurde dakpannen
Absorberen gulzig de vonken van je verschijning
Maar dan klinkt de laatste knal
Het laatste vonkje is gedoofd
Al wat rest zijn wat slierten rook
En je lege huls valt genadeloos op mijn straat te pletter.
Reacties op ‘Vuurpijl’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!