Spijt
Het spijt me van al die dingen.
Die ik verkeerd heb gedaan.
En van al die keren dat ik mijn tranen heb laten gaan.
Ik maak te veel grote fouten, tegen over jou en iedereen.
Bijna niemand vergeeft het mij, dat doe jij alleen.
En achteraf krijg ik zo'n spijt, dat ik zo stom ben geweest.
Dan haat ik alles om mij heen, maar mezelf nog het meest.
Wanneer houd het op?en kan ik weer vrolijk zijn.
Die zelfhaat na een stomme fout, doet verschrikkelijk veel pijn.
Bij jou ben ik altijd vrolijk en voel ik me op mijn best.
Maar dan maak ik weer een grote fout, en heb ik het voor mezelf weer verpest.
Het is gewoon een cirkel, en daar wil ik overheen.
Maar wil je me daarmee helpen?want ik kan het niet alleen..
Reacties op ‘Spijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!