vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Faalangst
De druk, niet van buiten
maar van binnen.
Het moeten presteren
Het angstige gevoel om te falen neemt mij over
De paniek en de chaos in mijn hoofd worden steeds groter
Steeds keer op keer jezelf teleur stellen, niet aan jouw maatstaaf/eisen voldoen.
Het steeds maar moeten accepteren dat je hebt gefaald en niet aan jouw eisen hebt voldaan.
Maar toch de schijn ophouden tegenover iedereen dat er niets aan de hand is. Het is en blijft mijn geheim.
Maar dit is niet vol te houden
Op een gegeven moment barst je, je explodeert en alles komt eruit
Reacties op ‘Faalangst’
-
Herkenbaar..
Yvanka F. - 03-03-2011 om 19:05