In ongeschoren licht

straten draaien
om hun hoeken
verdwalen bij het zoeken
naar een andere weg

muren hebben horizonnen
afgezet en ogen op het
steen en blik gelegd onder
het blauw van de lantarens

de dag verloopt in
ongeschoren licht
de avond gaapt verveling
uit een nietszeggend gezicht

het licht is kouder dan
voorheen de mussen dood
en muggen dansen rood
boven een stille sloot

alleen wuift
nog een laatste groet
het asfalt schijnt de
sporen kou van verre tegemoet