vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jouw verdriet
Waarom loop je daar alleen,
zonder vrienden om je heen.
Is er dan niemand die om je geeft?
Iemand die samen met jou je leven leeft?
Zie je dan niet hoe je iedereen ontwijkt.
Zie je dan niet het verdriet als je in de spiegel kijkt.
Kom, geef me je hand en laat ons zijn.
Samen delen we alle pijn.
En op een dag, als niemand ons nog ziet,
genees ik jouw verdriet.
Dan zonder haat of spijt,
hou ik van je voor altijd.
Reacties op ‘Jouw verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!