vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vanaf 'toen'
Ik keek op een dag zo in je ogen,
en het vuur vonkte over.
De liefde sprong bij mij er in.
En ik weet dat het bij jou ook later zo ging.
Steeds meer met jou, steeds vaker.
Dat ik vanaf toen meer begon te denken aan later.
Na al die maanden dat ik je leuk vond,
was er een dag dat geluk voor de deur stond.
Jij en ik samen 1.
Ik had geen hart meer van steen.
Soms een ruzie soms haat,
ze zeggen dat bij echte liefde het over gaat.
Ik hou steeds meer en meer van jou.
Weet dat ik echt op je bouw.
Reacties op ‘Vanaf 'toen'’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!