vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een vleug met een verleden
stilte daagt
de storm uit
een zacht gefluister
dan een eerste vlaag
het tocht een vage geur
een vleug met een verleden
ik ken de buien
die met luchten slaan
door het striemen van de
regen laten bomen in paniek
hun bladeren maar eerder gaan
voordat ze knappen door geweld
de oudste is geveld
rust gezaagd in stukken
op het veld de bast heeft
de herinnering van al die jaren
om zich heen geslagen de vorige
eeuw wordt zomaar even weggedragen
wil melker
29/03/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een vleug met een verleden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!