vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lamento voor de oude man
Zoals hij daar zat
op zijn bankje; gebogen
en getogen er niet ver vandaan.
Ook buiten regent het,
dacht ik zijn plaats
en de druppels speelden
in mineur de vensterbanken plat.
Ik dacht in zijn plaats
-en naast zijn plaats
want ik was bij hem gaan zitten-
hoe goed ik het wel niet had.
Reacties op ‘Lamento voor de oude man’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!