vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spel
Mensen laten me in
En laten me uit
Ik wordt er gek van ik schreeuw het uit.
Mensen willen me niet.
Ze zetten me in een spel.
Een spel waar ik nooit meer uitkan.
Ik weet niet wat ik moet zeggen.
Of er iemand is die dit kan uitleggen.
Deze gedachtes spoken door me hoofd.
Is er iemand die helpt uit deze nood.
Niemand die naar me omkijkt.
Of vraagt wat er is.
Achja ik weet dat ik iets mis.
Reacties op ‘Spel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!