vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
lente
Ik droomde dat ik langs de landweg liep
en de winter plotseling lente werd
en bonte winterbloemen bloeiden en viooltjes en meizoentjes, parelende wachten van de aarde,
De sterrentooi van bloemen die nooit ondergaat.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BloemenReacties op ‘lente’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!