1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Angstig zijn

Langzaam loop ik door de kille gang
Denkend dat ik allang thuis ben
Met een vrolijk gezicht maar diep van binnen bang
Het is een angstig gevoel dat door mijn hoofd rent.

Bang dat iemand een rottige opmerking maakt
Niet wetend wat de dag brengt
Een pijnlijke bijl die dwars door mijn hart slaat
Maar toch mijn emoties uitzet.

Vraag mezelf af, waarom ik?
Wat heb ik gedaan?
Mezelf moet inbrengen dat het niet aan mij ligt
En voorkomen dat ze me alleen laten staan.

Arrogant, brutaal moet je dat nou werkelijk egt zijn?
Of iedereen behandelen als grof vuil?
Zwakkelingen vernederen voor de gijn
En als je niet met ze mee doet, gooien ze je figuurlijk in een kuil.

Lang had ik moeten vechten
En trots mag zijn dat ik mezelf tenminste goed ken
Opkomen voor mijn eigen rechten
En laten zien dat ik uniek ben!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Angst School

Reacties op ‘Angstig zijn ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Angstig zijn