strand

Samen op het strand,
Voetstappen in het zand,
Naast ons kilometers zeeën
Wij zijn samen, met z'n tweeën
Korreltjes zand onder en tussen onze voeten,
Onze tenen die tussen het zand wroeten
De zee komt steeds verder naar ons toe,
Maar wij zijn nog lang niet moe,
Mijn haren wapperen in de wind,
En eventjes voel ik me kind.
Met opgestroopte mouwen,
Lekker zandkasteeltjes bouwen.
Maar nu ben ik hier met jou alleen,
Zonder mensen om ons heen,
De zee is net zo blauw als de lucht,
En ik slaak een diepe zucht.
Het pad van liefde wordt steeds langer,
En ikzelf word steeds banger!
Dat we niet meer samen kunnen zijn,
Want dat heb ik ongelooflijk veel pijn!
Als wij niet meer samen horen,
Dan ben ik echt verloren,
Zonder jou om me heen,
Voel ik me zo verschrikkelijk alleen.
Je wil mijn hand vastpakken,
Maar ik zeg eerst,
Dat jij mijn hartje beheerst
Dan strengel ik mijn vingers in die van jou,
En zeg ik dat ik van je hou
Samen kunnen wij de wereld aan
Boven mijn hoofd blinkt de maan
Inmiddels zijn we beland
Aan het einde van het strand
Ons liefdespad loopt nu over het strand,
En onze sporen staan in het zand.
Nooit meer zullen we zonder elkaar zijn,
En dat is écht heel erg fijn.