Te vroeg
Je bent veel te vroeg bij ons weg gegaan.
Waarom is dit zo gegaan?
Je was altijd levendig en lief.
En toen was het in poef paf pief.
Er werd geschoten en jij moest lijden.
Dit zijn voor mij erg zware tijden.
Waarom moest jou dit overkomen?
Jij bent door het kwade meegenomen.
In mijn dromen zie ik je elke nacht.
Je staat in de hemel op de wacht.
Je wacht op mij denk ik dan.
Ik maak nu een heel plan.
Ik mis jou nu zo erg dat ik weg wil.
In mijn hart klinkt er gegil.
Ben jij dat? Denk ik bij mezelf.
Je was zo jong nog maar elf.
Ik weet onze mooie tijden.
Je wou echt overal voor strijden.
Maar nu is het leven jou ontnomen.
Zou ik hier ooit nog bovenop komen.
Ik wil je zien je voelen en horen.
Jij toen zo klein op 3-9-1998 geboren.
Ik mag van jou hier niet weg.
Geef mij alstublieft hierover uitleg.
Ingezonden door
Geplaatst op
14-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Overlijden VerdrietReacties op ‘Te vroeg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!