vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdronken geheimen
Diep in mijn hart, diep in mijn ziel,
liggen verdronken geheimen.
Ik zal alles weer aan elkaar moeten lijmen.
Maar om jou nou te vertellen wat ik voel...
Zul je weten wat ik bedoel?
De tijd draait als een wiel,
sommige beelden verdwijnen.
Ik vraag me af of het opviel.
Dat telkens als ik je zag verschijnen,
ik voorzichtig in mezelf keerde,
tot ik het die ene keer probeerde.
Nu kan ik alleen nog maar gelukkig zijn,
maar het leven doet nog steeds pijn.
Want dit leven is zo onstabiel,
de dood kan het ondermijnen.
Maar omdat ik voor jou viel,
zal de liefde blijven schijnen.
Reacties op ‘Verdronken geheimen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!