vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dood
Zwartgeblakerd van het vuur,
zie ik jou, telkens weer.
Tussen ons tweeën staat een muur.
Ik hoop dat ik hier iets van leer,
want ik weet het wel:
Jij bent er niet meer.
Mijn leven is veranderd in een hel.
Jou verliezen deed zo'n zeer.
Volgende keer, beloof ik je,
zal ik niet te lang rouwen.
Want jij vertelde aan me,
mijn leven goed op te bouwen,
en te leren van alles om me heen.
Vandaar dat ik nu niet meer ween.
Reacties op ‘Dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!