vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een bloem
Een bloem in een wei
met spelende kinderen erbij.
Het gras oh zo groen.
Dat doet me denken aan
de tijd van toen.
Er waren toen voor
mij nog geen zorgen.
En was je weer blij
met de dag van morgen.
Voor mij was er toen
geen angst of pijn.
Ach kon dat nu ook nog maar zijn.
Alles was zo mooi en pril.
Precies zoals de mens dat graag wil.
Dan wordt ik opeens heel stil.
Rust is alles wat ik nu
nog alleen maar wil.
Reacties op ‘Een bloem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!