vorige gedicht
vorige gedicht
Leugens
Leugens hoor ik al heel me leven,
Mijn leven is er onder tusse mee gevuld,
Wat moet ik mijn kinderen later leren ?
Als ik zelf zo ben opgevoed ?
Waarom liet jij mij alleen, waarom ging je weg en liet je ons in de steek ?
Waarom loog je waar je heen ging het moment dat je ons in steek liet ?
Dagt je dat je niet wist waar je was, nou dat wist ik dus heel goed...
Zelf zij je altijd ik wil het beste voor me kinderen.
En nu staat ''zij'' op nummer een.
Je liet ons valle.
Zoals ik al zij mijn leven is een groote leugen.
Reacties op ‘Leugens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!