vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verdwalen en verdwaasd
Verdwalen en verdwaasd,
kijk ik voor me uit.
Denkend aan de mooie tijden,
zodra ik me ogen sluit.
Met een schrok word ik wakker,
het is helaas bedrog.
Nu zit ik hier,
ik wou dat het anders mocht..
Ik hou mezelf staande,
ik maak me niet klein.
Want er komt een tijd,
zonder alle ellende en pijn!
Reacties op ‘verdwalen en verdwaasd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!