vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stilaan,
Glij ik weg,
in een zwart gat.
Zak ik weg,
in een berg vol ellende.
Stilaan,
Gaat het beter,
zie al een beetje licht.
Nog 2 kilometer en ik ben bij het licht,
dan ben ik vrij en blij
Bijna was ik vrij,
maar toen ging het mis.
Want heel langzaam,
maar té snel, viel ik weer.
Stilaan viel ik weer,
in een zwart gat,
in een berg vol ellende.
Stilaan,
Werd alles zwart,
verdween het beetje licht.
En was ik weer bij af,
daar beneden in de berg,
in mijn zwart gat.
Reacties op ‘Stilaan,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!