1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Dat was echt

Hier ben ik mijn nieuwe ik
ik was mezelf,
Dat gaf me een kick,
nu weet ik niet meer wie ik ben
ja waar is mezelf,
ik weet niet wie ik ben.
ik heb nu zoveel dingen gebroken
mezelf is gewoon eigenlijk ondergedoken,
niemand die het mij ooit terug brengen kan,
de angst die mij toen gaf ik werd zo bang.
in mij en iemand anders zitten nu gaten
ik en die mensen zijn niet meer te maken,
waarom heb ik dit mezelf aangedaan,
het had gewoon veel anders kunnen gaan.
Ik wilde voor een keer een nieuw persoonlijkheid zijn,
Ik vond het goed maar de ander deed het pijn,
Ik was veranderd en werd iemand anders en liet de echte ik iemand anders zijn.

Eerst kwam zij zomaar uit het niets,
Zij ving mij op als het niet goed ging, toen ik bijna viel ja toen ik viel.
Zij gaf me een vertrouwend iets,
Iets wat me een fijn gevoel gaf iets wat mij toch beviel,
Maar die tijden die zijn anders verlopen,
Ik moest verder gaan ik moest blijven hopen,

Het zat me allemaal niet mee met haar.
Ik wist het, afgelopen gewoon klaar.
De meeste zien mij als een meisje met een grote mond,
Ma diep in mijn hart zit een grote wond.
Er is zoveel bij mij stuk gemaakt,
Zoveel mensen die mijn hart hebben geraakt.
Ik wil het nog steeds aan niemand laten merken,
Ik wilde en wil nog steeds het allemaal zelf verwerken.
Ik zal er echt zelf voor gaan vechten,
Ik heb nu ook mijn eigen rechten.
Ik weet nu waar ik voor moet gaan
Fock die mensen, ik snap niet waar ze voor staan.
Ik werd gewoon kk hard genackt, fack daar valt mijn traan..
Het doet me gewoon pijn hoe ze mij heeft genackt,
Maar ze denkt toch alleen aan haar baan.. .

Ik ga vechten voor een beter leven,
Ik vraag haar een ding.
Praat met mij voor even,
Zodat ik weet waar ik moest staan
En de pijn uit mijn hart kan verslaan.
Ik heb geleerd dat ik hard moet zijn,
Want gevoelig zijn geeft alleen maar pijn.
Hard zijn voor iedereen om je heen,
Want daar heb je jezelf het beste mee.

Pijn is iets wat je voor altijd meedraagt,
Iets zoals een ziekte die nooit over gaat.
En ook ik heb dat zelf meegemaakt.
Maar ik leer van mijn fouten,
Ik wil de oude ik op laten opzouten,
Ik leer om altijd het beste te doen,
Omdat ik niet alles meer wil zoals toen.
Ik denk nog soms na over de personen uit mijn verleden,
Want ik kan er niet meer tegen
zoals het nu is wacht val me nog niet in de reden
Hoe kan het dat ik me soms anders gedraag,
hoe kan dat, dat is mijn vraag.
Soms doe ik mezelf anders voor, omdat ik niet weet waar ik hoor. Soms weet ik niet wie ik moet zijn, maar als ik me oude ik ben dan doet dat erg pijn.

En weg was zij zomaar uit het niets
Ze ving me niet meer op wanneer ik het niet wist.
Ik ben haar nu kwijt voorgoed kwijt
Ze ving me niet meer op als het niet meer ging
Waar is nu het vertrouwend iets
Iets wat mij toen beviel
Maar ik ben haar kwijt en het moet niet zo zijn,
ik vind het jammer en heb nu pijn.
Waar is zij weg uit het niets,
Ze vangt me niet meer op als het niet goed gaat
Als ik nu val ja als ik nu val
Zij zal er dan niet meer zijn
Waar is nu het vertrouwend iets
Iets wat mij toch beviel
Laat maar zitten want ik ben haar kwijt
En ik ben degene die haar vermijd.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Nieuweik Wiebenik

Reacties op ‘Dat was echt’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Dat was echt