lalala, i won't hear it
zo langzaam als het in je kruipt
zo snel gaat het nu,
dat ik mijn ogen ervoor sluit.
vermoeidheid slaat toe,
ik kom langzaam vooruit
steeds sneller moe,
doe mij maar een spuit.
wil ik dit nog wel,
het gaat soms slecht,
de tijd gaat veel te snel,
is dit allemaal wel echt?
vluchten voor de realiteit,
mijn probleem niet onder ogen komen,
niets dat mij nog spijt,
ik leef in mijn dromen.
alles lijkt daar zo mooi,
zo vatbaar als maar kan,
ik ben een levende prooi,
te graag al die leuke dingen,
ik trap er steeds weer in.
de tijd zal het leren,
dat er mensen zijn,
die zich tegen je zullen keren,
elke keer die pijn.
ik sla me er doorheen,
alles bij elkaar genomen,
leren van de tijd,
laat alles maar komen!
Reacties op ‘lalala, i won't hear it’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!