vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Was ik je maar niet tegen gekomen.
Ik loop in het bos tussen de bomen,
Ik kom jou tegen,
Jou uit mijn dromen.
Ik kijk je aan,
En word verlegen,
Ik wist jij bent het,
En je houd me tegen.
Ik begrijp het niet,
Ben je niet de ware,
Zit ik naar de verkeerde te staren?
Ik wens me zelf weg,
Weg naar een andere planeet,
Een planeet waar ik alles vergeet.
Was ik je maar nooit tegen gekomen.
Dan zouden mijn wangen nu niet overstromen.
Reacties op ‘Was ik je maar niet tegen gekomen.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!