1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verdrietig alleen

Kwart over tien, Pauze.
Ik loop stilletjes en snel naar de andere kant van het plijn.

Ik hoor mijn naam.
Ik loop door en negeer het, om niet weer het pispaaltje te moeten zijn.

De mensen op mijn school.
Ze pesten en ze schreeuwen.
Zó oneerlijk, en zo gemeen.

Het gevoel van een ander.
Die regelt dit.
Vol van vertrouwen, En ik?
Ik voel me dan zo alleen..

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Ervaring van 10 minute geleden.. Boos &'nd Verdrietig..

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Pesterijen

Reacties op ‘Verdrietig alleen’

  • zoals jij dit gedicht b=hebt gemaakt raakt me echt heel diep want ik heb mij ook zo een tijdje gevoeld!

    Sharon99 - 05-01-2012 om 03:18

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verdrietig alleen