vorige gedicht
vorige gedicht
Niemand
Niemand kent het meisje,
Dat ik eigenlijk ben.
Niemand weet van die diepe wonde,
En al dat verdriet.
Niemand weet van mijn papa,
Wat die allemaal doet.
Niemand weet iets over mij,
Om me echt te kennen.
Niemand weet echt,
Hoe ik me voel.
Niemand zal ooit weten,
Van mijn dagelijkse pijn.
Niemand ziet verdriet,
Enkel een dikke lach.
Niemand kent mijn masker,
Altijd zal het zo zijn.
Reacties op ‘Niemand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!