Kapot

Ik verliet mijn veilige wereld
voelde me even niet meer rot
In mijn spiegelbeeld zag ik vreugde
maar na een tijd spatte alles kapot

gebroken glas, glinsterend op de grond
met lege ogen staar ik naar de lucht
de weg voor me lijkt onbeschrijvelijk lang
en het liefst sla ik op de vlucht

Achter me hoor ik je stem
Angstig roep je mijn naam
Een rilling, een zwarte diepte
je wilt me nog niet laten gaan