vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik kreeg altijd de schuld
De woorden kwamen zo hard aan
Dat ik ze je niet kan vergeven
Ik zie je steeds weer voor me staan
Ook al duurde het maar even
Ik voelde me altijd alleen
Als ik eens wat vertelde
Praatte jij drwars door mij heen
Hoezo raar, dat ik niet vaak belde
Ik was altijd de schuld
De schuld van dit of dat
Je had met mij geen geduld
Ik heb het met jou gehad
Reacties op ‘Ik kreeg altijd de schuld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!